Miejsko-Gminna Biblioteka Publiczna w Bełżycach

Postanowieniem konferencji w Teheranie, w 1945 roku na tak zwanych Ziemiach Odzyskanych w północno-wschodniej Polsce osiedlają się mieszkańcy dawnego pogranicza polsko-niemieckiego. Przyjeżdżają na Mazury w poszukiwaniu lepszego, nieco bogatszego, ale też spokojniejszego życia. Umęczeni wojną, potrzebują stabilizacji życiowej i bezpieczeństwa. Nie spodziewają się, że będą tu na nich czyhać całkiem nowe zagrożenia oraz problemy. Będą musieli nauczyć się żyć w prawdziwym tyglu kulturowym.Jest wiosna 1945 roku. Dwudziestosześcioletnia Stefania Popielarczyk przyjeżdża wraz z siostrą i jej rodziną do GroĂź Leschienen na tak zwane Ziemie Odzyskane w północno-wschodniej Polsce. Dziewczyna kilka miesięcy wcześniej wróciła z robót przymusowych w Prusach Wschodnich. Rodzice przypuszczają, że podczas pobytu u Niemców Stefania musiała przeżyć jakieś traumatyczne zdarzenie, bo przestała mówić. W nadziei, że dziewczyna odzyska dawną sprawność, Kazia zabiera Stefanię do swojego nowego domu na Mazurach. Szybko okazuje się, że Stefania jest w ciąży, ale nikt nie wie, kto jest ojcem jej dziecka. Kiedy nadarza się okazja, Kazia i Tadek wbrew woli Stefanii wydają ją za mąż za funkcjonariusza Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego. Leopold Kociuba szybko pokazuje swoje prawdziwe oblicze osoby skrajnie nieuczciwej i złej. W międzyczasie na drodze Stefanii pojawi się tajemniczy Wszebor. Szybko okaże się, że w życiu Stefanii i jej maleńkiej córeczki czas zaczyna mieć ogromne znaczenie.Czy klątwa z przeszłości wpłynie na losy Stefanii i jej córki? Kim jest tajemniczy mężczyzna, który pojawia się w sytuacjach, gdy Stefania potrzebuje pomocy? Czy Leopold jest tym, za kogo się podaje?

Rok 1953W Polsce Ludowej powoli kończy się okres stalinizmu. Dla obywateli otwiera się nowa epoka, w której czuć lekki powiew wolności. Można by rzec, że odwilż.W życiu Stefanii nareszcie zagościł spokój. Razem z Wszeborem i trójką ich dzieci tworzą na pozór szczęśliwą rodzinę. Zdawałoby się, że wszyscy wokół zapomnieli o okrutnej zbrodni popełnionej na Leopoldzie Kociubie vel Joachimie Szmulsonie, funkcjonariuszu Urzędu Bezpieczeństwa. Po ośmiu latach od zdarzenia jednak ubecja aresztuje matkę Stefanii pod zarzutem zamordowania zięcia.Rok 1963Osiemnastoletnia Basia, córka Stefanii, jest świeżo upieczoną nauczycielką. Przez przypadek poznaje rodową tajemnicę. Dziewczyna w złości wyjeżdża do Baranowa, rodzinnej wsi babci Marianny. Tuż przed wyjazdem spotyka starą zielarkę Waltraud, która mówi, że znowu nadchodzi klątwa rodzinna.W starym, drewnianym domu babci Baśka natrafia na sporą ilość pieniędzy w obcej walucie. Ktoś jednak kradnie dolary, a życie dziewczyny znajduje się w niebezpieczeństwie. Z opresji ratuje ją młody nauczyciel - Antoni Mróz. Na progu chaty babci Marianny pojawiają się niespodziewani goście. Szybko okazuje się, że w życie rodziny wniosą zarówno radość, jak i pewną dysharmonię.Do Stefanii powracają demony przeszłości. Zza grobu odzywa się Leopold Kociuba, wprowadzając niepokój i wrogość. Wciąż nie wiadomo, kto go zamordował, choć domysły się mnożą. Stara zielarka mówi, że wszystko się ułoży, tylko historia musi zatoczyć koło.Lekarstwem na wszystko okaże się miłość.Zbrodnia tak prosta, że aż doskonała? Nikt nie wie, kto zabił. Zmowa milczenia trwa do końca. Czy członek rodziny może być jednocześnie wrogiem?

Książka pt.: WOŁYŁ. Zosia jest pierwszą z trzech powieści stanowiących serię Saga rodzinna, opisujących skomplikowane losy Polaków na Wołyniu i Kresach Wschodnich. Część pierwsza WOŁYŁ. Zosia zaczyna się tuż przed wybuchem II Wojny Światowej, w okresie poprzedzającym tragiczne losy narodu polskiego, zakończone ludobójstwem ludności polskiej dokonanym przez Ukraińców. Do czasu tzw. rzezi wołyńskiej Polacy i Ukraińcy żyli tam w symbiozie i nic nie wskazywało na tak tragiczny koniec stosunków sąsiedzkich na Wołyniu w latach 1942 i 1943, kiedy nastąpiło apogeum. Główną bohaterką tej części sagi jest Zosia Kalińska - córka Polaka i Ukrainki, dorastająca z braćmi w rodzinnym majątku na Wołyniu. Tu zakochuje się w Adamie Dobrzyńskim, młodym pracowniku jej ojca. Gdy zaczynają się pogromy Polaków, dziewczyna wyjeżdża z matką i młodszym bratem - Igorem, do Krakowa. Ojciec - Bonawentura, starszy brat - Wiktor i ukochany - Adam, zostają na Wołyniu, by razem z innymi odeprzeć ataki UPA. W okupowanym Krakowie Zosia przypadkowo natrafia na ślad działalności konspiracyjnej i poznaje ludzi z podziemnego Teatru Rapsodycznego. Słowa młodego poety i studenta teologii, Karola Wojtyły, które tam usłyszała, sprawiły, że podjęła brawurową decyzję... Jaką? Zapraszam do lektury. W tej wołyńskiej sadze rodzinnej, którą mam nadzieję czytać będziecie Państwo z wypiekami na twarzy, odnaleźć można ( czego autorka nie kryje) reminiscencje trylogii sienkiewiczowskiej.W powieści o losach Zosi jest miłość i walka o nią. W części drugiej pojawia się także bohater negatywny, Wiktor Kaliński, brat Zosi, żołnierz, który niczym Kmicic-Babinicz przechodzi pozytywną metamorfozę osobowości. Część trzecia to losy Adama, ukochanego Zosi, którego nie akceptuje rodzina Kalińskich. W powieści nie brakuje scen drastycznych, ukazujących okrucieństwo, ale są również delikatne, pełne ciepła sceny miłosne. Losy bohaterów to nie tylko dramat, sensacja, krew i łzy, to również romans, miłość, chwile radości i szczęście. Każdy, kto ma w rodzinie korzenie kresowe znajdzie tu coś dla siebie.

Książka pt: Wołyń. Wiktor jest drugą z trzech powieści stanowiących serię Saga rodzinna, opisujących skomplikowane losy Polaków na Wołyniu i Kresach Wschodnich. Wiktor Kaliński jest synem Polaka i Ukrainki z Wołynia. Przyjaźni się z Ukraińcem Wadimem, który jest dla niego jak starszy brat. Przysięgają sobie wieczną lojalność i braterstwo. Gdy bandy UPA zaczynają atakować polskie wioski na Wołyniu, Wiktor staje przed dramatyczną decyzją co do własnej tożsamości. Czy wygra wierność względem przyjaciela, czy może miłość do pięknej polskiej sanitariuszki odmieni jego serce? Tak jak i w pierwszej części sagi (Wołyń. Zosia) w tej powieści także nie brakuje scen drastycznych, ukazujących okrucieństwo, ale są również delikatne, pełne ciepła sceny miłosne. Losy bohaterów to nie tylko dramat, sensacja, krew i łzy, to również romans, miłość, chwile radości i szczęście. Każdy, kto ma w rodzinie korzenie kresowe, znajdzie tu coś dla siebie.

Wielki głód na Ukrainie, tygiel narodowościowy we Lwowie i skomplikowane relacje polsko-ukraińskie to pejzaż, w którym swoje miejsce musi odnaleźć piątka młodych ludzi. Nadia Szewczenko i Wissarion Zinowjew walczą o przetrwanie w czasie hołodomoru, a Marta Osadkowska i Marcel Lemański o miłość, której nikt z ich otoczenia nie daje szans.To opowieść o ludzkiej godności, człowieczeństwie i determinacji, by zaznać odrobinę szczęścia. A przede wszystkim o skomplikowanych ludzkich losach i uczuciach, których siła potrafi być niszcząca i rzucić się cieniem na całe życie bohaterów.

Nadchodzi rok 1939. Ustabilizowane życie Marty, Nadii, Wissariona i Andrzeja nagle legło w gruzach. Tymczasem dla Marcela Lemańskiego wybuch wojny jest szansą na opuszczenie murów więzienia. Okupacja sowiecka a potem niemiecka odciska na bohaterach głębokie piętno, zaś ukraińscy nacjonaliści, kibicujący Trzeciej Rzeszy, liczą na utworzenie niepodległego państwa. Ich zawiedzione nadzieje i gorycz porażki doprowadzają do tragedii, która kosztuje życie tysięcy niewinnych ludzi. Różne postawy, dylematy moralne i skrajne emocje a wreszcie nieustanny lęk towarzyszą bohaterom od pierwszego dnia wojny i malują obraz ponurej rzeczywistości Wołynia i Lwowa.

Joanna Jax kolejny raz wrzuca stworzonych przez siebie bohaterów w wir historycznych wydarzeń.Krwawa niedziela, która zmieniła Orliczyn w pogorzelisko, sprawia, że ocalali z pożogi muszą poukładać sobie życie na nowo. Marta z rodziną wyjeżdża do Lwowa, Nadia przeprowadza się do krewnych Zinowjewów zamieszkałych w okolicy Łucka, a Andrzej z Marcelem postanawiają wesprzeć oddziały samoobrony, które formują się w wielu miejscach Wołynia, by stawić czoło oszalałym z nienawiści Ukraińcom z UPA. Wissarion przyrzeka zaś sobie, że odnajdzie człowieka, który zniszczył jego życie.Tymczasem Armia Czerwona przekracza dawną granicę Polski na wschodzie i wypiera Niemców na zachód, a dowództwo AK przygotowuje się do akcji "Burza". Wielu partyzantom nie podoba się sojusz z Sowietami, ale liczą, że inne państwa sprzymierzone przeciwko Trzeciej Rzeszy nie dopuszczą do przejęcia Kresów przez Związek Radziecki. Niestety, zwycięstwo nad Niemcami okazuje się klęską dla Polaków i Ukraińców, a bohaterowie rychło przekonują się, że zdobycie Berlina wcale nie zakończy ich problemów.